انگلیسی ها پنج روز هفته کار می کنند و به طور معمول شنبه ها و یک شنبه ها تعطیل هستند؛ روزهای یک شنبه را یا به استراحت می پردازند و آن دسته که مذهبی هستند به کلیسا می روند، بعضی ها هم خرید رفتن را به کلیسا ترجیح می دهند و عده ای هم هر دو را با هم انجام می دهند، با وجود این که فروشگاه ها روزهای تعطیل به خصوص یک شنبه ها زودتر از روزهای معمول تعطیل می شوند، گروهی از مردم ابتدا به کلیسا می روند و سپس زمانی را هم به خرید کردن اختصاص می دهند. مسیحی ها معتقدند خیلی مهم است که هم دیگر را یک شنبه ها ببینند، به این ترتیب گوش سپردن به قرائت کتاب مقدس و شرکت درجشن های مذهبی را از هر گونه کاری در یکشنبه ها، واجب ترمی دانند. خیلی های دیگرهم معتقدند که بودن در کنار خانواده مهم تر از رفتن به کلیسا است؛ بر طبق آمار بدست آمده چهل و پنج در صد از مردم بریتانیا وقت آزاد خود را به تماشای تلویزیون می پردازند، بیست و چهار در صد از آن ها وقت خود را بیرون از خانه یا با دوستان می گذرانند و بیست و دو یا سه در صد آن ها به ورزش روی می آورند، شهرداری برای هر محله در شهرها، امکاناتی از این دست فراهم نموده از قبیل سالن های شنا وتنیس و وجود پارک هایی برای بازی فوتبال یا راگبی و تنیس و از این قبیل، ده درصد بقیه هم به کارهای دیگر روی می آورند مانند رفتن به پاپ های محل برای نوشیدن و گپی با دوستان، گوش دادن به رادیو یا موزیک، کتاب خواندن، سینما رفتن، باغبانی و کامپیوتر؛ در این بین تماشای تلویزیون بیشترین سرگرمی بریتانیایی ها است؛ هر شخص بیست وچهارساعت در هفته را به طور میانگین به تماشای تلویزیون اختصاص می دهد، اکثر خانه ها در انگلستان دو طبقه است و اتاق خواب ها در طبقه بالاست، هر خانه دارای حداقل یک تلویزیون است و اکثر خانه ها دو یا سه تلویزیون دارند، مردم بریتانیا به طور میانگین پانزده ساعت و پنجاه دقیقه در هفته را هم به رادیو گوش می دهند. دومین سرگرمی شان که خیلی جاافتاده است، رفتن به خانه دوستان و آشنایان است. خوردن غذاهای آماده و رفتن به رستوران و خرید پیتزا هم به شدت بین شان رایج است؛ خاطره ای از این دست، روزی در کالج یکی از بچه ها از معلم مان پرسید شما ازدواج کردید؟ او پاسخ داد: بله؛ هم کلاسی ام دوباره پرسید: معمولا چه غذاهایی درست می کنید؟ معلم مان این بار سریع جواب داد: من با یک مرد ازدواج کردم نه با آشپزخانه
