صدای روزها

روزها می گذرند، شب ها پی در پی جا عوض می کنند، ابرهای آسمان خودنمایی می کنند، ماه، پیدا و گاه پنهان می درخشد، خورشید عالم تاب، زرد فام، گرمی بخش، مهربانانه تسلی می دهد، باران می بارد و پاره ای از سخاوت خود را به زمین می بخشد، پائیزی دوباره، فصل همه یادداشت های نیمه تمام جوانی، نوجوانی زودگذر، چراغ ها سوسو زنان در دور دست خیال شب،  پنداری  گیسوان دخترکی را می بافند که چشمهایش تنها صدا را می شناسد.