هم آوا

روزها، آرام می مانم تا شب، از راه برسد

شب ها خاموش، درانتظار سپیده صبح، چشم بر هم می گذارم

روزها، دوباره درتلاشی بی وقفه، شبی دیگر را نفس می کشم

در آمد و رفت روزها و شب هایم،  ابتدا محصور و سپس در خیال تو، گم می شوم

تو روز من هستی ای آفتاب هستی بخش

چهره آفتابی تو درپشت دیوار آبی شب

چشم هر"ستاره"، است

_________________________