زمزمه در داد، گاه

قرار بود یکی از میان شما

برای کودکان بی خواب این خیابان

فانوس روشنی از رویای نان و ترانه بیاورد؛

*

قرار بود یکی از میان شما

برای آخرین کارتون خواب این جهان

گوشه لحافی لبریز از تنفس و بوسه بیاورد؛

*

قرار بود یکی از میان شما

بالای گنبد خضرا برود

برود برای ستارگان این شب خسته دعا کند؛

*

پس چه شد چراغ آن همه قرار و

عطر آن همه نان و

خواب آن همه لحاف؟

*

من به مردم خواهم گفت

زورم به این همه تزویر مکرر نمی رسد؛

*

حالا سال هاست

که شناسنامه های ما را موش خورده است

فرهاد مرده است

و جمعه

نام مستعار همه هفته های ماست؛

*

________

شاعر: سید علی صالحی از مجموعه  سمفونی سپیده دم