باد می وزد
بگو آواز بخوانند
در آبادی های دور خبر پیچیده است
خروسخوان صبح
کسی از راه می رسد
می خندد و می گریاند
امشب اگر بگذرد
شانه هایم را به باد تکیه می دهم
من اما، می خندانم و می گریانم
آن کس از راه می رسد
آن که تبر دارد

و

کتاب
و

صنوبران را طوفان می شکند

و
چشم پروانه ها را صاعقه کور خواهد کرد

بگو کسی آمده است

شعر دیگران

نخودی و مترسک

محو تماشا شده بود مترسک

قفل دلش وا شده بود مترسک

تو چشماش از خوشی اشک نشسته بود

شیشه ی بغضش تو گلو شکسته بود

آخ که چقدر دلش می خواست بد نباشه

خوب باشه

می خواست همون پارچه باشه

چوب باشه

می خواست فقط پارچه باشه

نو باشه گل دار باشه

برای بچه های ده لباس باشه

کت باشه

شلوار باشه

درخت پر برگ و جوونه باشه

رو شاخه های سبزش همیشه لونه باشه

آخ که چقدر دلش می خواست بد نباشه

خوب باشه

روزها بسان برق و باد می گذرد. یک سال شد دو سال و دو سال شد سه سال و پنج سال شد ده سال و ده سال شد سیزده سال؛ روزها و شب های زیادی از پی هم آمدند. دلبندک بزرگ شد و جوان، جوانی از سرم گذشت و میان سالی همنشین روزها و شب هایم شد ، سیزده سال بیشتر می شود؟ بیشتر از چهارده و پانزده و بیست حتی؟ من دیگر پیر می شوم اما باکی نیست، قلب عاشقم بر وجودم فرمانروایی خواهد کرد

تولدت مبارک

نمی تونی بهم بگی دلواپس بچه های ایران نباشم چون تو شهر فرنگ زندگی می کنم
نمی تونی بهم بگی بی خیال کاشی کاری های نابود شده، رودهای خشک شده، درخت های کهن سر بریده، نباشم و خوب زندگی کنم و شاد باشم چون تو انگلیس زندگی می کنم

منو به اسم ایرانی می شناسند همه

خون ایرانی تو رگ هامه

خاطرات ایران، گیلان، تهران، مثل یه بغض همیشه همراهمه

بهار و تابستون و پائیز و زمستونم این جا، همیشه یک رنگه

دلشادم به یاد شادی دوست ها و همسایه ها و عزیزانم
این اجازه رو به خودت نده تا منو سرزنش کنی که همیشه حسرت زده ام
نمی تونی. این حق رو نداری . بی انصافی اگه حکم به توبیخم بدی
تو را با ساده اندیشی ات تنها می گذارم

عکس ها: آرش دژاکام

فرقه بین خاطره خوب و بد، چه خوبه که از خودمون خاطره خوب بجا بگذاریم تا این که از ما به بدی یاد کنند، نگذاریم هیچ باد سردی ما رو بلرزونه و هیچ طوفانی ما رو از جا بر کنه، استوار بمونیم مثل بید، مثل سرو و اقاقیا تا هر چه زشتی در ما به زیبایی بدل شه، ایران من زنده بمون، من مسافر همیشه وفادار به تو، به یاد بزرگی تو قد می کشم