غرور من

فجایع زندگی ام را، حوادث تلخی را که بر من رفت، هرگز فراموش نمی کنم به این خاطر؛ مبادا از یادم برود که چقدر صبور و منعطف بودم در طول عمرم، هرگز ناراستی ها را از یاد نمی برم تا آن ها که موجبش بودند تصور نکنند من آدم فراموش   خاطری هستم. از فراموش خاطران و مسببان این فجایع دوری کرده و خواهم کرد به خاطر این که دیگربه چشمم نمی آیند

مغرورم و به غرور انسانی خود می بالم

مغرورم به فجایع زندگیم

هم آن ها که بنیادم را برکندند و کمر به نابودی ام بستند

مغرورم به آن ها که از من، مرا ساختند

مرا