من هم بی حوصله ام

چقدر روزها سریع می گذرند. مانند آدم ها که مدام تغییر می کنن، گاهی بی حوصله اند و گاهی کم حرف و گاهی شوخ و شنگ و   بذله گو. روزها هم گاهی پر رنگ و کم رنگند. این روزها آدم ها زیاد حرف همو نمی فهمند، ارتباط ها از هم گسیخته و سطحی شده، آدمها گاهی بی پروا سخن می گن و گاهی هم ترجیح می دن سکوت کنن و بعد پشت اون یکی آدمه صفحه بذارن. من از این جور آدم ها زیاد دیدم. هیشکی نیست بهشون بگه اگه حوصله ندارید همراه کسی بشید چرا خودتونو به زحمت می ندازید و دیگرانو بی خود سر کار میذارید. من این آدم ها رو دوست ندارم. زود میذارمشون کنار. از کنار گذاشتن آدمها ابایی نیست. کسی که حوصله مو یا با خساستش یا با نک و نالش و یا با دماغ سربالا بودنش، سر بیاره میذارمش کنار. می گم من هم که شدم مث بعضی ها؛ همون ها که حوصله ندارن!!!! و حرف کسی رو نمیفهمن