تا این مرحله از زندگی دانسته ام که می باید کوله بار غم ها و دلتنگی ها را بر
زمین گذارد و به استقبال آینده رفت حتی اگر این آینده یک روز یا یک ساعت یا فقط یک لحظه باشد. مطمئن هستم بهترین لحظه، لحظه ی بعدی زندگی ام خواهد بود. شاید لحظه ی بعدی نوید خلق اثری باشد که هنوز نیافریده ام. ولی در لحظه ی بعدی، اثری به ابعاد آرزوهایم، اثری به رنگ عشق هایم، اثری به شفافیت تمام آینه ها، خلق خواهم کرد و سپس این اثر را در بالاترین نقطه ی آسمان بر خواهم افراشت تا تصویر تمامی این جهان در آن انعکاس یابد؛
_________________
از کتاب فاصله ی دو نقطه اثر ایران درودی هنرمند نامی معاصر ایران و جهان
No comments:
Post a Comment
لحظه ها می شکنند در عبور سایه تو