هر اتفاق خوش یا ناخوشی که تو ایران میافته، دور که باشی، دلت میخواد برگردی، بری؛ دوست داری تو خوشیها کنارشون باشی، تو ناخوشی ها دل به دل شون بدی؛ دور که باشی دست و پات انگار بسته است. نمیتونی
بپری، صداشون میزنی اما تو گلو می مونه، به هیچ جا نمی رسه، پژواکش برمی گرده به خودت
عرض تسلیت دارم ، هموطنانم
No comments:
Post a Comment
لحظه ها می شکنند در عبور سایه تو