محبوب هزار ساله من
کدام پاییز تو را ربود
هنگامی که بادها
نسیم خیال
تو را با خود می آوردند
و
خاطره خاطره هایت
هنوز در سلول چشمانم می
سوخت
*
سال ها باید می گذشت
زمستان ها یکی پس از
دیگری
تا برگ های
سوزنی کاجی که در باغچه خانه مادر بزرگ کاشتی
همواره سبز بماند
فروغ.ص.م
نوامبر 2013
No comments:
Post a Comment
لحظه ها می شکنند در عبور سایه تو