کرد پیر ما را دعا کنید

سقف اتاقش چکه می کرد، وارد خونه که شدم رطوبت داخل ساختمان نفسمو برید
گفتم: پنجره ها رو باز کن هوای خونه عوض شه؛
رومو برگردوندم دیدم پیرمرد کرد پتوی رنگ و رو رفته ای دور خودش پیچیده و پشت سرم ایستاده
گفت: می خوام پنجره ها رو باز کنم اما تا هوای بیرون بهم می خوره لرزم می گیره
دوسال قبل اومده بود انگلیس و از همون ماه اول مریض شده بود
سرطان روده گرفته بود و در حال درمان بود
گفت: نیگاه کن، از اون جا چیکه میاد. من این جا نماز می خونم. تو رو خدا یه فکری بکن
گفتم: باید این جا رو تخلیه کنی، بگرد یه جایی برای خودت پیدا کن، صاحب خونه می خواد این جا رو تعمیر کنه

با ناتوانی گفت:پسر جان، من همه کس و کارمو از دست دادم، پدر، برادر، خواهر، پسرمو جلو چشمای زنم اعدام کردن، میگن چشمای زنم آب سیاه آورده
من نمی تونم جای دیگه برم
نه پولشو دارم نه جونشو
اینو گفت و چهار زانو نشست رو زمین و اشک تو چشاش جمع شد
من هموطن تو ام . خدا رو خوش میاد منو سرگردون کنی؟
گفتم: پدر، من کاره ای نیستم ، مامورم ومعذورم
ناگهان زد زیر گریه، تو رو خدا یه فکری به حال من بکن دعات می کنم
این دفعه برگشتم و عمیق نیگاش کردم، از دیدن تکان شدید شانه های نحیفش حالم بد شد، بغض گلومو چنگ زد، تارهای نازک موی سفید سرش حکایت از یک رنج ناتموم داشت، پوست سرش زرد شده بود، سرشو بلند کرد و وقتی چشمم به چشماش افتاد دلم هری ریخت پائین
برق چشماش از پشت سیل اشک جاری روی گونه های استخوونی اش بیم ناکم کرد
گفتم: باشه می گم لوله کش شرکت بیاد ببینم چیکار می کنه
خدا از پسری کمت نکنه
در را که پشت سرم بستم. هوای آزاد بیرون نشست تو ریه هام
***

حدسم درست بود، خونه خیلی قدیمی بود و سقف باید تعمیر اساسی می شد، اولش به پیرمرد نگفتم، گشتم و همون اطراف براش اتاقی پیدا کردم، روزی که رفتم در خونه اش تا بهش بگم کم کم وسایلش رو جمع کنه هر چی زنگ زدم درو باز نکرد، تا این که چند روز بعد فهمیدم حالش وخیم شده و بستری اش کردند
***

حالا دیگه خونه داره تعمیر می شه، وسایل پیرمرد رو گذاشتیم گوشه حیاط و یه نایلون بزرگ هم کشیدیم روی اونا تا خیس نشن و غبار نگیرن، نمی دونم پیرمرد کی از بیمارستان برمی گرده؟ تا دیر نشده بایستی یه روز برم و ببینمش

هنوز صداش تو گوشمه ، خدا از پسری کمت نکنه جوون

و
من اما

انگشت کوچیکه پسرش هم نبودم

***